Logopeda
Głoski ciszące (ś,ź,ć,dź)
Głoski szeregu ciszącego (ś, ź, ć, dź)
· Ćwiczenia przygotowujące do wymowy głoski (ś)
- czubek języka układamy za dolnymi zębami, buzia jest otwarta, środkiem języka
masujemy podniebienie;
Głoska „ś ( si )”
· w sylabach:
sia, sio, sie, siu, si
a-sia, o-sio, e-sie, u-siu, i-si, y-si
aś, oś, eś, uś, yś
siaś, sioś, sieś, siuś, siś
siasia, siosio, siesie, siusiu, sisi
· w wyrazach:
siano, siedem, siodło, sierota, sierpień, sikorka, silnik, siła, sito, siniak, siwy,
siekiera, ślimak, śliniak, świnia, itp.;
jesień, mamusia, osioł, kosiarka, tasiemka, wisienka, nasiona, pasieka, osiem,
nosi, itp.;
gęś, miś, tatuś, oś, ptyś, ryś, wieś, gałąź, maź, paź, itp.;
· w wierszach:
Ślimaki – śpiochy
Dwa ślimaki, w jakimś lesie,
śpią radośnie siódmą jesień.
Śnią o sianku, wsi i rysiu,
o śpiworkach, sitku, misiu.
Śnią o świerkach, w śniegu świętach,
sianku, łosiach i prosiętach.
Bo gdy siedem lat się śpi,
wiele się ślimakom śni.
Głoska „ź (zi)”
· w sylabach:
zia, zio, zie, ziu, zi
a-zia, o-zio, e-zie, u-ziu, y-zi
ziazia, ziozio, ziezie, ziuziu, zizi
ziaś, zioś, zieś, ziuś, ziś
· w wyrazach:
ziarno, ziąb, zioła, zielony, ziemia, ziemniak, zięba, zima, ziewa, źrebak, itp.;
bazie, buzia, gałęzie, guzik, jezioro, kozioł, łazienka, nizina, poziomka, tuzin,
więzienie, nizina
· w wierszach:
Zięba – kucharka
Ogarnęła ziębę mania:
mania w kuchni gotowania.
Wzięła zięba ziarna worek,
zielonego dębu korę,
pół ziemniaka, bazie, zioła
i na obiad ziomków woła.
Ale buzie ziomków blade...
Marny, ziębo, ten obiadek!
Głoska „ć (ci)”
· w sylabach:
cia, cio, cie, ciu, ci
a-cia, o-cio, e-cie, u-ciu, i-ci, y-ci
ać, oć, eć, uć, ić, yć
ciać, cioć, cieć, ciuć, cić
ciacia, ciocio, ciecie, ciuciu, cici
· w wyrazach:
ciało, cielak, cień, ciepło, ciupaga, cicho, ciemno, ciągnik, cienki, cierpliwy,
ciernie, itp.;
bocian, bucik, kociak, kocioł, kwiecień, maciejka, pociąg, pociecha, wyciek,
okucie, itp.;
łokieć, dobroć, nić, paproć, wilgoć, łabędź, miedź, bić, malować, mieć, myć, pić,
itp.;
· w wierszach:
Ciocia bociana
W Ciechocinku, tak od rana,
miała ciocia być bociana.
Bocian chciał powitać ciocię.
Leci. Niecierpliwy w locie.
Na peronie jednak cicho.
Nie ma cioci? Niech to licho!
Ciocia ciuchcią nie jechała!
Po dwóch chwilkach nadleciała.
Głoska „dź (dzi)”
· w sylabach:
dzia, dzio, dzie, dziu, dzi
a-dzia, o-dzio, e-dzie, u-dziu, i-dzi
dziadzia, dziodzio, dziedzie, dziudziu, dzidzi
dziać, dzioć, dzieć, dziuć, dzić
· w wyrazach:
dziad, działka, działo, dzień, dziura, dziupla, dziwak, dzik, dziób, dziennik,
dźwig, dziwny, dzielny, itp.;
budzik, godzina, grudzień, łodzie, nadzieja, niedziela, rodzina, tydzień, młodzi,
urodziwi, łabędzie, itp.;
· w wierszach:
Łabędzie
Dokąd idzie, dokąd pędzi
chmara białych tych łabędzi?
Dziób otwarty, wdzięk w ich chodzie,
płyną pięknie jak po lodzie.
Biegną, gdzie pod gołym niebem,
dziatki karmią ptaki chlebem.